Mikail Akar begon met schilderen toen hij vier jaar oud was. De schilderijen van de „jonge Picasso“ maken indruk op professionele kunstenaars, ze worden in verschillende landen tentoongesteld en voor vijfcijferige bedragen verkocht. DW bezocht het atelier van het wonderkind in Keulen.
Stel je de volgende situatie voor: je komt thuis van je werk en ziet een schilderij geschilderd in felle kleuren. Het eerste wat in u opkomt is uw vrouw of man te vragen wanneer zij/hij zo goed is geworden in schilderen? Ze halen gewoon hun schouders op en zeggen dat de vierjarige het heeft gedaan. Dat was het verhaal van de vader van het gezin, Kerem Akar, in Keulen.
Hoe een jonge artiest beroemd werd
Verbijsterd plaatste de vader van de vierjarige Mikayil Akar onmiddellijk een foto van het eerste schilderij van zijn zoon op de Facebook-pagina van Nett-Werk Köln. De reactie liet niet lang op zich wachten. „Sommigen wilden het kopen, anderen plaatsten beledigende opmerkingen,“ herinnert Akar Sr. zich. Slechts weinigen geloofden dat het schilderij van een vierjarig jongetje was, en zij die het geloofden, verdachten zijn ouders ervan munt te willen slaan uit het talent van hun zoon.
Mikayil’s moeder verliet boos de Facebookgroep, terwijl zijn vader later een video van zijn zoon maakte en postte om de ingrijpende beschuldigingen tegen te gaan. Het rumoer rond de bekwaamheden van het kind is geleidelijk geluwd, maar zelfs vandaag, nu Mikail reeds negen jaar oud is, waarvan hij er vijf aan iedereen heeft bewezen dat hij talent voor tekenen heeft, zijn er nog steeds sceptici die niet geloven dat het kind de auteur van de tekeningen is. Zijn ouders hebben een defensieve reactie ontwikkeld op oneerlijke commentaren op sociale media. Maar de Facebook-account van de jonge kunstenaar heeft al bijna 50 duizend volgers, en zijn Instagram-account heeft vier keer zoveel volgers - ongeveer 210 duizend! Mikayil Acar, zoon van Turkse ouders, wordt in de Duitse pers een „jonge Picasso“ genoemd en zijn schilderijen worden voor een fors bedrag verkocht.
Canvas in plaats van een bouwpakket: hoe het allemaal begon
Pablo Picasso zelf heeft ooit gezegd dat elk kind een kunstenaar is. De ouders van Mikail Akar en hun zoon genoten van de vroege periode van zijn creativiteit en deden hun best om de capaciteiten van het kind te ontwikkelen. Toen Mikayil vier jaar werd, vroegen zij zich af wat zij hem voor zijn verjaardag moesten geven: dinosaurussen, Lego en Playmobil bouwstenen en ander speelgoed waren er thuis in overvloed. Daarom hebben wij besloten een klein schildersdoek en vingerverf voor het kind te kopen, zodat het de schoonheid van het tekenen kan leren, zelfs voor kinderen die vanwege hun leeftijd nog niet hebben geleerd potloden en penselen in hun handen te houden. Stel je hun verbazing voor toen hun kind zich zo liet meeslepen dat hij de ene foto na de andere produceerde. De ouders merkten onmiddellijk dat hun zoon een speciale relatie met kleuren had. Er waren geen bijzondere motieven in zijn schilderijen, maar het kleurenspel in zijn abstracte werken fascineerde iedereen die ze zag.
Mikayil’s vader, in een interview met DW, herinnert zich hoe het allemaal begon. Als kleuter, op weg naar de kleuterschool, passeerden zijn ouders en zoon twee kunstgalerijen tegelijk. Volgens hen stopte Mikail altijd gefascineerd voor elk van hen, de schilderijen in de vitrines nauwkeurig onderzoekend. „Het was vijf minuten lopen naar de kleuterschool, maar het kostte ons minstens 20 minuten om er te komen,“ herinnert vader Kerem zich. Toen beseften zijn ouders dat deze belangstelling niet toevallig was en gaven hun zoon verf en een doek. Sindsdien heeft Mikail ze niet meer uit handen gegeven, ze hebben veel van zijn favoriete speelgoed praktisch vervangen. Geleidelijk aan is wat een spel leek, het favoriete tijdverdrijf van een kind geworden, en voor zijn ouders een serieuze taak.
Talent heeft ondersteuning nodig
Een paar jaar geleden verliet Mikail’s vader de administratie van een bedrijf in Keulen om de officiële manager van de jonge artiest te worden. Elwan’s moeder is huisvrouw en heeft drie kinderen onder haar hoede: Mikayil heeft een zesjarig zusje en een tweejarig broertje.
Er zijn veel slimme kinderen, en het is belangrijk dat ouders hen zien en steunen, zegt Kerem. „Mijn vrouw en ik beseften meteen dat onze zoon talent had, en we begonnen hem aan te moedigen om met verf te experimenteren. Vijf jaar zijn verstreken sinds Mikayil zijn eerste schilderde. Vandaag heeft hij er zo’n honderd. In december 2021 moesten zijn ouders zelfs een atelier huren - niet alleen zaten de vloeren en meubels in de kinderkamer en de woonkamer onder de verf, er was gewoon geen ruimte voor zijn nieuwe werk.
Mikayil’s vader is ook een agentschap begonnen dat de talenten van andere jonge kunstenaars promoot, met wie Mikayil graag bevriend is en soms zelfs samen schildert. Hij is ook gaan tekenen met zijn jongere zus en broer. „Ook zij willen doen wat ik doe, maar mijn zus vindt dansen, denk ik, leuker,“ lacht Mikail op de achtergrond van zijn schilderijen, die groter zijn dan zijn lengte.
Tekentechniek van YouTube
„We dwingen onze zoon niet om te tekenen: als hij niet wil, tekent hij niet. Soms raakt hij de verf dagenlang niet aan, en soms krijgt hij hem gewoon niet van het doek. Hij beslist wanneer een schilderij klaar is - na drie dagen of twee weken“, zegt zijn vader. Mikail heeft de spatel en spons techniek onder de knie, maar hij leerde het van YouTube, niet van zijn leraren op school. Sommige beroepskunstenaars hebben contact opgenomen met de familie Akar omdat zij hun jonge collega persoonlijk wilden ontmoeten. „De meesten van hen vinden zijn gevoel voor kleur buitengewoon,“ zegt Kerem Akar. - Daarom heette zijn eerste tentoonstelling in Keulen „A Sense of Colour“.
Mikail studeert aan een openbare school in Keulen, die zijn talent ondersteunt en hem toestaat lessen over te slaan wanneer hij voor tentoonstellingen weggaat. „Bij zijn terugkeer haalt hij de docenten in. Mikayil tekent niet alleen graag, maar hij leert ook goed. Hij is erg leergierig en geïnteresseerd in nieuwe dingen,“ specificeert zijn vader.
Mikail’s stijl van werken is in vijf jaar enigszins veranderd. Hij werkt nog steeds spontaan en weet vaak niet wat het resultaat zal zijn. Het hangt allemaal af van de stemming en de inspiratie. „We staan niet achter zijn rug om te kijken hoe hij werkt, we geven hem gewoon alles wat hij nodig heeft om te schilderen. Hij heeft alle vrijheid: na schooltijd kan hij uitgaan met vrienden, computerspelletjes doen of tafelvoetballen. Dat is trouwens wat hij meeneemt naar zijn atelier, waar hij meerdere keren per week komt. Tussen het werk door speelt hij voetbal met mij, zijn zus of zijn vrienden,“ zegt zijn vader. Hoewel Mikail in een interview met DW toegaf dat schilderen voor hem geen werk is, maar plezier. En hij neemt er geen pauze van.
„Mikail is een kind, maar wanneer hij hartstochtelijk aan een nieuw doek werkt, is het beter hem niet af te leiden,“ merkt zijn vader op. Als het een spel voor hem is, is het meestal alleen; soms horen ouders het kind in zichzelf praten of zijn lievelingsliedjes neuriën. Af en toe vraagt hij hen of ze een bepaalde kleurencombinatie mooi vinden, maar hij beslist altijd zelf. Elk van zijn schilderijen geeft zijn eigen individuele kijk op de wereld weer, en de expressiviteit van de kleuren verraadt de stemming. De meeste doeken zijn abstract, slechts enkele hebben recentelijk meer concrete motieven getoond, maar ze laten ruimte voor interpretatie.
Tentoonstellingen en verkoop van schilderijen in diverse landen
Een compositie van twee schilderijen die in het atelier van de kunstenaar in Keulen hangen, verkoopt voor 26.000 euro. Iets meer dan 30 liter verf van hoge kwaliteit werd gebruikt voor de creatie ervan. Het zijn dus niet alleen de motieven, maar ook de materialen die de prijs van Mikail’s werk vormen. Zijn ouders kunnen niet met zekerheid zeggen dat hij een professioneel artiest zal worden. „Het zal zijn keuze zijn, niet de onze,“ benadrukt zijn vader. - Wij zijn bereid hem te steunen in alles wat hij wil, en proberen niet ver in de toekomst te kijken. Voorlopig staat Mikayil’s creatieve leven nog voor enkele maanden gepland.
Zo zal het werk van de jongen op 13 april te zien zijn in de High Line Nine Gallery in New York, in mei in Galerie Art & Business in Zürich, en in september naar Rome reizen.
De werken zijn reeds zeer gegeerd bij de fans van zijn werk. De prijzen variëren van 3.000 tot 40.000 euro. Veel kopers zien ze als een veilige investering omdat zij geloven dat zijn werk mettertijd, wanneer Mikail volwassen is en een professioneel kunstenaar wordt, veel in waarde kan stijgen. Onder de beroemde mensen die reeds schilderijen van Mikail hebben gekocht, bevinden zich een lid van het Duitse nationale voetbalelftal, de doelman en aanvoerder van Bayern München, Manuel Neuer en anderen, wier namen de vader van de jonge kunstenaar besloot geheim te houden. Hij onthulde alleen aan DW dat voor dit jaar een joint venture is gepland met een Duitse popster, die heeft besloten deel te nemen aan de creatie van een nieuwe foto die voor liefdadigheidsdoeleinden zal worden verkocht.
Creativiteit en liefdadigheid
„Samen geloven Mikayil en ik dat zijn creativiteit nauw verbonden moet zijn met liefdadigheid. Mikayil heeft een groot hart. We realiseerden ons dat voor het eerst toen hij tijdens een wandeling door de stad zijn vijf euro, die we hem als zakgeld voor een ijsje hadden gegeven, aan een dakloze man gaf die met zijn hond bij de ingang van een café zat. We waren zo overdonderd dat we besloten samen met Mikayil een liefdadigheidsevenement te organiseren voor het kinderhospice in Keulen,“ aldus Mikayils vader.
Hij heeft zich volledig gewijd aan het beheer van het creatieve werk van zijn zoon. „Wie kent onze zoon beter dan wij ouders. Als manager organiseer ik zijn tentoonstellingen, liefdadigheidsevenementen, verkoop ik zijn werk en onderhoud ik de contacten met de media, wat heel interessant is,“ zegt Kerem Akar. Volgens hem krijgen zij veel aanbiedingen van rijke mensen, waaronder sjeiks die Mikayil’s tentoonstellingen willen sponsoren, en de laatste jaren zijn er onder degenen die zijn schilderijen willen kopen veel Russen. „Maar geld is niet het belangrijkste voor ons,“ geeft Mikail’s vader toe. We verdienen het, niet alleen om Mikail’s kunst te financieren, maar ook om het te delen met kinderen in nood.
De jonge kunstenaar gebruikt soms voedingskleurstoffen en vervangt de vertrouwde doeken door koekjes die zijn moeder bakt. Onlangs beschilderde hij koekjes voor een kinderhospice in Keulen. In samenwerking met de kunstenaar Niko Nikolaidis uit Hannover schilderde Mikail een schilderij, dat hij voor 15.000 euro wist te verkopen. De ene helft van het bedrag werd gedoneerd aan de slachtoffers van de aardbeving in Griekenland en de andere helft in Turkije.
De familie Akar heeft in totaal al iets meer dan 50 000 euro geschonken, of het nu ging om een kinderinstelling, een kinderhospice of een jongen uit Rusland, Timur, die lijdt aan spinale musculaire atrofie (SMA). Volgens Mikail’s vader vragen veel mensen hen om financiële steun, maar helaas is het onmogelijk om iedereen te helpen, geeft hij toe en voegt eraan toe: „Als Mikayil kon, zou hij bereid zijn de wereld te redden, maar zijn mogelijkheden zijn beperkt, maar zijn hulp komt altijd uit zijn hart.